از مجمو عه ی بی بازگرد

جان کندن دریا به ساحل، دیدنی بود
هر بوسه از لبهای سرخش چیدنی بود

بعد از طلوع گرم، از طرز نگاهت
خورشید، پشت پلک تو، تابیدنی بود

افتاده ام در ماجرای حیله ات باز
اندازه ی دنیا لبت بوسیدنی بود

درسینه ام، عشق ِ جهنم_سوز داری
عشق تو چون آتشفشان جوشیدنی بود

با آن خیالات و دل و دیوانگی هات
هر شب شراب کهنه ات، نوشیدنی بود

آغوش من در دست تو اعجاز می شد
گرمای من در گرمی ات رقصیدنی بود

عشق از جهانِ چشم تو، آغاز می شد
حال مرا بی روی تو، پرسیدنی بود؟

در باغهایی که دلت را شعر خواندم
بر تختها، آرامشت خوابیدنی بود

در کوچه های غمزده، با سوز رفتی
هی چشمها، پشت سرت باریدنی بود

این عشق را صد سال دنبالت دویدم
عطر تو از پیراهنم بوئیدنی بود

دائم به تو دل می دهم به آن که رفته...
آنقدر عشقت، به دلم شوریدنی بود

انگار فصل آرزو با عشق، می ریخت
پاییز هم، با حس تو، روئیدنی بود...


آرزو حاجی خانی
بی بازگرد